استاندارد ایزو برای زغال سنگ – ایزو 589
آیا استاندارد ایزو برای زغال سنگ – ایزو 589 را میشناسید؟
ایزو 589 چیست؟
استاندارد ایزو 589 چه کاربردی دارد؟
اخذ ایزو 589 برای چه سازمان هایی مناسب است؟
ایزو 589 چیست؟
در بررسی استاندارد ایزو برای زغال سنگ – ایزو 589 ، ابتدا باید بدانیم ایزو مذکور چیست و چه کاربردی دارد؟
ایزو 589 برای زغال سنگ سخت – تعیین رطوبت کل می باشد.
استاندارد 589 در سال 2008 منتشر شد .
البته در سال 2023 بازنگری روی استاندارد مذکور انجام شد که به دلیل عدم ایجاد تغییرات در ورژن قبلی ، ورژن 2008 به قوت خود باقی ماند.
ISO 589 توسط کمیته فنی ISO/TC 27، سوخت های معدنی جامد، کمیته فرعی SC 5، روش های تجزیه و تحلیل تهیه گردید.
این ویرایش چهارم و جایگزین نسخه سوم (ISO 589:2003) می شود که از نظر فنی بازنگری شده است.
اهمیت کیفیت زغال سنگ
رطوبت یک پارامتر مهم در رابطه با کیفیت زغال سنگ است .
میزان رطوبت زغال سنگ یک مقدار مطلق نیست و شرایط برای تعیین آن باید استاندارد شود.
انتظار می رود که نتایج ارائه شده توسط روش های مختلف مشخص شده در اینجا باید در محدوده تحمل ذکر شده قابل مقایسه باشد.
همیشه لازم است که تعیین میزان رطوبت کل زغال سنگ سخت در ارتباط نزدیک با نمونه برداری در نظر گرفته شود.
لذا این استاندارد بین المللی در ارتباط نزدیک با استانداردهای ISO برای نمونه برداری مکانیکی ISO 13909 (کلیه قطعات) و نمونه برداری دستی ISO 18283 تهیه شده است.
یک مشکل عمده در تهیه نمونه های آزمایشی برای تعیین رطوبت، خطر سوگیری ناشی از از دست دادن ناخواسته رطوبت است.
این بستگی به سفتی آب بندی ظروف نمونه برداری، سطح رطوبت در نمونه، شرایط محیطی، نوع زغال سنگ و روش های کاهش و تقسیم مورد استفاده دارد.
همچنین این مورد به طور مفصل در ISO 13909-4 یا ISO 18283 توضیح داده شده است.
با توجه به :
جرم
اندازه اسمی بالای اسمی و امکانات موجود در محل نمونه برداری
می توان نمونه را مستقیماً پس از نمونه برداری (خشک کردن در هوا) خشک کرد، سپس اندازه ذرات را کاهش داد و نمونه آزمایشی برای تعیین رطوبت در آن تهیه کرد.
نمونه خشک شده در هوا به طور متناوب، کل نمونه ممکن است به آزمایشگاه منتقل شود و رطوبت کل تعیین شود.
دلایل استفاده از ایزو 589
این استاندارد بین المللی دو روش برای تعیین رطوبت کل زغال سنگ سخت توصیف می کند، روش دو مرحله ای و روش تک مرحله ای.
برای هر یک از این روش ها بین خشک کردن در هوا و خشک کردن در اتمسفر نیتروژن یک انتخاب وجود دارد.
بسته به رتبه زغال سنگ، ممکن است تفاوت های سیستماتیک بین نتایج به دست آمده از خشک کردن در اتمسفرهای مختلف در نمونه های فرعی از همان نمونه وجود داشته باشد.
خشک کردن در اتمسفر نیتروژن برای همه زغال‌های سخت مناسب است، در حالی که خشک کردن در هوا فقط برای زغال‌های سخت که مستعد اکسیداسیون نیستند مناسب است.
توجه: اصطلاح “غیر حساس به اکسیداسیون” را نمی توان به راحتی تعریف کرد.
معمولا زغال سنگ های درجه یک مانند آنتراسیت ها تحت شرایطی که در این استاندارد بین المللی توضیح داده شده اکسید نمی شوند.
برای سایر انواع زغال سنگ، این باید با آزمایشات تأیید شود.
سایر استانداردهای عمومی و تخصصی زغال سنگ
سازمان جهانی ایزو استانداردهای مختلفی را برای شرکت ها و سازمان ها تعریف نموده است .
استانداردهای عمومی مانند :
استاندارد ایزو 14001 سیستم مدیریت زیست محیطی
ایزو 45001 ایمنی و بهداشت حرفه ای
و استانداردهای تخصصی مانند :
ایزو 587 استاندارد تخصصی زغال سنگ و کک
و..
تمامی موارد فوق در سازمان های تولید کننده زغال سنگ قابل اجرا می باشند.
صنعت در حوزه مواد آلی همواره پیشتاز بوده است.
بنابراین اخذ این گونه استانداردها همواره میتواند مسیر را برای رشد بهتر و موثرتر سازمان ها باز کند.
اخذ ایزو 589
به جهت اخذ استاندارد ایزو 589 میتوانید با کارشناسان هینا سرت در تماس باشید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.