ایزو 10018 مشارکت افراد در سیستم مدیریت کیفیت

آیا در ارتباط با ایزو 10018 مشارکت افراد در سیستم مدیریت کیفیت ، اطلاعاتی دارید؟

ایزو 10018 چیست ؟

کاربرد ایزو 10018 در چه سازمان هایی می باشد؟

ارتباط ایزو 9001 با استاندارد مذکور در چیست؟

ایزو 10018 چیست؟

به جهت بررسی ایزو 10018 مشارکت افراد در سیستم مدیریت کیفیت ، ابتدا باید این ایزو را به صورت کامل بشناسیم.

ایزو 10018 در حوزه مدیریت کیفیت – راهنمایی برای مشارکت افراد می باشد.

این استاندارد درواقع یکی از راهنماهای ایزو 9001 می باشد.

ISO 10018:2020 اخرین ویرایش خود را در سال 2020 داشته است.

این استاندارد توسط کمیته فنی ISO/TC 176، مدیریت کیفیت و تضمین کیفیت، کمیته فرعی SC 3، فناوری‌های پشتیبان، با همکاری کمیته فنی ISO/TC 260، مدیریت منابع انسانی تهیه شده است.

این ویرایش دوم، ویرایش اول (ISO 10018:2012) را که از نظر فنی مورد بازنگری قرار گرفته بود، لغو و جایگزین آن می‌شود.

تغییرات اصلی در مقایسه با ویرایش قبلی به شرح زیر است:

مطابق با اصول مدیریت کیفیت ISO اصلاح‌شده،

عبارت «مشارکت افراد» به «مشارکت افراد» تغییر یافته است؛

بندهای مختلف به بندهای موجود در ISO 9001:2015 مرتبط شده‌اند؛

بخش کوچک‌تری به شایستگی اختصاص داده شده است، زیرا بخش عمده‌ای از آن متن به ISO 10015:2019 اصلاح‌شده منتقل شده است.

مفهوم ایزو 10018

اگرچه اصطلاح «کیفیت» در استاندارد ISO 9000:2015 تعریف شده است، اما تعاریف زیادی از این اصطلاح می‌توان یافت.

اکثر افراد موافقند که کیفیت بر اساس وادار کردن سازمان‌ها به انجام وظایف خود برای طرف‌های ذینفع است:

از بهبود محصولات، خدمات، سیستم‌ها و فرآیندها گرفته تا اطمینان از اینکه کل سازمان مناسب و مؤثر است و آنچه انجام می‌دهد برای هدف مناسب است و نه تنها به همین شکل باقی می‌ماند، بلکه به طور مداوم در حال بهبود است.

کیفیت از بسیاری جهات، از رویکردهای غیررسمی گرفته تا یک سطح سیستماتیک سازمانی که تحت گواهینامه ISO 9001:2015 و سایر استانداردها فعالیت می‌کند، دنبال می‌شود.

یک چالش رایج، دشواری در تشویق افراد به مشارکت در این ترتیبات در چارچوب فرهنگ‌ها، ارزش‌های کاری سنتی، ادراکات و شیوه‌های آنها است.

در یک زمینه کلی‌تر، مشارکت افراد، تعهد عاطفی است که افراد به سازمان و اهداف آن دارند.

این تعهد عاطفی به این معنی است که افراد مشارکت‌کننده واقعاً به کار و سازمان خود اهمیت می‌دهند.

آنها فقط برای حقوق یا فقط برای ارتقاء بعدی کار نمی‌کنند، بلکه برای اهداف سازمان تلاش می‌کنند.

وقتی مشارکت با کیفیت را در نظر می‌گیریم، این امتداد این تعهد عاطفی است.

در استخدام افراد، یک سازمان باید هم ترازی ارزشی و هم مهارت‌ها را در نظر بگیرد.

مشکلات عملی برای دستیابی به تعامل شامل مثال‌های زیر است:

1-کیفیت به این شهرت دارد که به جای تلاش جمعی برای تعالی، با رعایت الزامات مرتبط است؛

2- کیفیت به عنوان یک رشته فنی دیده می‌شود و نه “بهترین راه برای انجام کارها” که برای همه مرتبط است؛

3- زبان و ابزارها می‌توانند برای غیرقابل دسترس جلوه دادن کیفیت برای کسانی که به طور رسمی آموزش ندیده‌اند، مورد استفاده قرار گیرند؛

4- متخصصان کیفیت اغلب فاقد “مهارت‌های نرم‌تر” لازم برای تغییر الگو هستند.

این استاندارد راهنمایی‌هایی در مورد چگونگی ایجاد تغییرات مهم در سطح تعامل افراد با کیفیت در سازمان‌هایی از هر نوع و اندازه‌ای به نفع همه طرف‌های ذینفع ارائه می‌دهد.