ایمنی و عوارض پرتوهای غیریونساز

آیا نکات مهم در حوزه ایمنی و عوارض پرتوهای غیریونساز را میدانید؟

پرتوهای غیربونساز کدامند؟

اثرات این پرتوها روی بدن چگونه است؟

راه های مقابله با آنها چگونه است؟

پرتوهای غیر یونساز

برای بررسی ایمنی و عوارض پرتوهای غیریونساز ، ابتدا باید با این پرتوها آشنا شویم.

تشعشعات غیر یونساز پرتوهایی هستند که انرژی کافی برای ایجاد یونازیسون ندارند.

که شامل :

جریان الکتریسیته

فرکانس های رادیویی و تلویزیونی

ریز موج ها

نور مادون قرمز

مرئی

و نور فرابنفش

می باشد.

این قسمت ها عموما تت عنوان پرتوهای نور شناخته میشوند.

طول موج این پرتوها براساس نانو متر است.

در اینجا به بررسی برخی از مهمترین این پرتوها می پردازیم.

   تشعشعات ماوراء بنفش

این تشعشعات به طور طبیعی در نور خورشید وجود دارند و طول موج آنهها در ههوا از 200 تها 400 نانومتر است.

جذب این تشعشعات در بدن از آنجا که باعث تولید واکنش های فتوشیمیایی می شود، اهمیت دارد.

دو عضو بدن یعنی پوست و چشم نسبت به این تشعشعات حساس هستند.

از این رو اثرات آن را در بدن به دو دسته اثرات پوستی و چشمی تقسیم می کنند:

اثرات پوستی:

تابش این تشعشعات در روی پوست انسان باعث ایجاد سوختگی می شود که به طور متوسط بعد از حدود 2 الی 24 ساعت به وجود می آید.

علائم سوختگی از یك قرمزی ساده تا درست شدن تاول های بزرگ و پوسته پوسته شدن پوست متفاوت است.

این حالات به تدریج بهبود می یابد.

در اثر تابش مكرر، تغییراتی شامل تجمع ملانین که منجر به قهوه ای شدن پوست می شود و کلفت شدن طبقات شاخی اپیدرم که منجر به چروک های پوستی می گردد، در پوست ایجاد می شود.

این تغییر ات باعهث حفاظت بیش تر در برابر تأثیر مجدد اشعه میشوند.

اثرات چشمی :

تماس چشم در بیش از مقادیر مجاز ( 015 / 0 ژول بر سانتی متر مربع )با این تشعشعات باعث ایجاد التهاب قرنیه و ملتحمه چشم می گردد که همانند عوارض پوستی ممكن اسهت بعد از چندین ساعت ظاهر شوند.

علائم آن عبارتند از:

التهاب ملتحمه چشم

ترس از نور

درد چشم

و اشك ریزش.

درمراحل حاد مثل ضربه نور یا ضربه کمان در جوشكاری، تعطیل کار برای کارگر کاملا ضروری است.

این علائم پس از چند روز بهبود می یابد.

لازم به ذکر است که برخلاف پوست، ملتحمه چشم و قرنیه، هیچگونه تحملی نسبت به این اشعه پیدا نمی کنند و برای پیشگیری از اثرات آن باید کارگران را تشویق نمود تنها از نقاب های جوشكاری استفاده نمایند.

به طور کلی جلوگیری از تابش این اشعه بهر روی پوست با استفاده از لباس های مناسب، نصب حفاظ در اطراف منابع مولد اشعه و حفظ فاصله لازم از آن، مقدور است.

تشعشعات مادون قرمز

این تشعشعات در صنایع از کوره های ذوب حاصل می شوند.

جذب امواج مادون قرمز در اجسام ایجاد حرارت می کند و چنانچه به بدن تابیده شوند ممكن است منجر به سوختگی حاد، انبساط مویرگی شدید و تغییر رنگ پوست گردند.

از آنجا که پوست دارای گیرنده های حرارتی است در اثر افزایش درجه حرارت، غالبا تماس های کارگران با این تشعشعات در محیط های صنعتی کنترل شده می باشد مگر این که کارگر به دلایلی بیشتر در معرض آن قرار گیرد.

ولی از آنجا که چشم فاقد گیرنده های حرارتی اسهت ممكن اسهت صدمات بیشتری را در محیط های کار متحمل شود.

خصوصاً مواقعی که کارگر به اقتضای کار از طریق منافذ به داخل کوره نگاه می کند.

اثر این اشعه بر روی عدسی چشم باعث به وجود آوردن کاتاراکت می شود و از آنجا که کاتاراکت ناشی از اشعه مادون قرمز اولین بار در بین کارگران صنایع شیشه سازی شناخته شد، به این عارضه، آب مروارید کارگران شیشه سازی اطلاق می شود.

و اعتقاد بر این است که گرمای حاصل از این اشعه سبب کدر شدن عدسی چشم می شود.

این بیماری بعد از مدت های طولانی (حهدود 25 سهال) در بین کارگران کوره ها ممكن است به وجود آید.

چنانچه مقدار اشعه ای که به چشم تابیده می شود زیاد باشد منجر به سوختگی رتین (شبكیه) چشم می شود و ممكن است به نابینائی فرد منجر شود.

آموزش ایمنی در برابر انواع تشعشعات

برای شرکت در دوره های ایمنی متفاوت در حوزه های تشعشعات مختلف میتوانید با کارشناسان هینا سرت در تماس باشید.